Profil użytkownika pestowsky
Bad Boys for Life (2020)
Will Smith potrzebował tego filmu. Pierwszy z serii rozpoczął jego karierę, drugi ją przypieczętował, więc biorąc pod uwagę jego ostatnie Suicide Disney Bright whatever Gemini the fuck bullshit - on naprawdę
Czarne lustro: Bandersnatch (2018)
Najnowszy film Blackmirrora Bandersnatcha (znanego z roli Sherlocka i Dr Strange'a) ostatecznie okazał się dla mnie czymś zupełnie nieatrakcyjnym. Konstruując każdy tekst zawsze zakładam, że czytelnik
Creed II (2018)
Pierwsza część Creeda pokazała nam, że pomimo sporego przebiegu franczyzy, można w nią jeszcze tchnąć odrobinę świeżości i wykrzesać rasowe kino bokserskie. I choć Adonis nie jest tak interesującą postacią
Climax (2018)
Najlepszą recenzją Climaxu, jaką znajdziecie gdziekolwiek, jest ta, którą Gaspar sam umieścił w filmie. Na samym początku mamy nagrania całej naszej ekipy w formie wywiadu, gdzie opowiadają o tańcu i innych
Jak skumać "trudne w odbiorze kino artystyczne"?
Utarty prestiż i uznanie niektórych dzieł generuje trochę dziwne ich postrzeganie. Wstyd napisać, że się nie zrozumiało, wstyd ocenić wysoko nie kumając, wstyd nie widzieć - istnienie tych filmów zawstydza
Przebudzenie dusz (2017)
To nie jest tak, że nie lubię horrorów z wyboru, po prostu większość z nich jest słaba. I mówiąc większość, mam na myśli praktycznie większość tego, co wychodzi na ekrany kin od dłuższego czasu, za wyjątkiem
Zimna wojna (2018)
Chyba na tym etapie mogę stwierdzić, że mam coś takiego jak "syndrom Pawlikowskiego", czyli film był fenomenalny pod względem technicznym, aczkolwiek brak większych emocji po seansie. Miałem tak z Idą
Avengers: Wojna bez granic (2018)
O nowych Avengersach powiedziane zostało już prawie wszystko, stąd też nie mam za bardzo ochoty dokładać się do interesu, ale chętnie podzielę się wrażeniami ze swojego pierwszego seansu w technologii
Nigdy cię tu nie było (2017)
Chciałbym, aby powstawało więcej takich filmów. To nie jest obraz, który został stworzony po to, żeby nam się podobać. W żaden sposób nie zabiega o naszą atencję, po prostu sobie jest. I to, co z nim zrobimy
PLAYER ONE (2018)
W Ready Player One jest tyle odniesień, do wszystkiego, wszędzie, kiedykolwiek, że po prostu nie ma opcji, aby nie wyłapać czegoś znanego. I właściwie to była moja największa obawa, że ta intertekstualność
Nić widmo (2017)
Paul Thomas Anderson nigdy nie nakręcił dwóch tych samych filmów. Każde jego dzieło różni się znacząco tematyką i tonem. Nić Widmo co prawda do pewnego stopnia może przypominać Mistrza, ponieważ oba te
Atomic Blonde (2017)
Zacznijmy od porównań do Johna Wicka, ponieważ nie da się tego uniknąć. Najważniejszym aspektem różniący te dwa dzieła jest fakt, że Blondyna kładzie większy nacisk na fabułę i intrygę. W Wicku historia
Kształt wody (2017)
The Shape of Water opowiada historię niezwykle prostą, powielaną już w kinie i literaturze od lat. Różnica polega na tym, że tym razem wziął się za nią Guillermo del Toro. Jego estetyczne zamiłowania widać
The Florida Project (2017)
Nie jestem w stanie potwierdzić istnienia miłości od pierwszego wejrzenia, The Florida Project pokazał mi jednak, czym jest miłość od pierwszego kadru. Czułem, że będzie to coś wartego uwagi już po pierwszym
Blade Runner 2049 (2017)
Pamiętam, kiedy po seansie aktorskiej wersji Ghost in the shell stwierdziłem, że ten film to chłam, ale w pewien sposób jest dobrą wizualizacją cyberpunka naszych czasów. I to jest opinia dla ludzi, którzy
Tokijska opowieść (1953)
Yasujiro Ozu był jednym z trzech samurajów japońskiej kinematografii, którzy jako pierwsi zyskali popularność za oceanem na Hollywoodzkiej ziemi obiecanej. Ich dzieła nie tylko inspirują twórców po dzień
Baby Driver (2017)
Początek filmu przez wielu uważany jest za jedną z ważniejszych jeśli nie najważniejszą część spektaklu. Trudno się z tym nie zgodzić, w końcu to właśnie wtedy obraz kreuje w głowie widza konwencję i ton
Death Note (2017)
Na wstępie może kilka słów o pierwowzorze. Death Note to seria, którą można uwzględnić w starter packu anime. Pytając jakiegokolwiek fanatyka japońskich serii, najprawdopodobniej wśród rekomendacji umieści
Birdman (2014)
To kolejny z tych filmów, nad którymi nie mają końca me zachwyty i odnoszę wrażenie, że podoba mi się coraz bardziej z każdym kolejnym seansem. Wielopoziomowość w symbolice i odniesieniach, a także dopracowany
Obcy: Przymierze (2017)
Ridley Scott wydaje się mieć sprawdzoną recepturę na to, jak robić prawidłowe sci-fi. Większość jego obrazów można podzielić na dwa, klarowne, różniące się od siebie akty. Tym, co łączy Prometeusza z najnowszą